İsmayıl Rafiqoğlu

Nə bazar iqtisadiyyatı, nə də rəqabət mühiti öz-özlüyündə yüksək xidməti təmin edə bilməz. Bu faktorların böyük təsiri olsa da, xidmət sahəsi ona mənfi təsir edən proseslərin təsirindən axsamağa məhkumdur.

Çirkin içində yaşayıb özünə hörmət etmək isə çox çətindir, yolüstü bir-iki zibili yerə elə özümüz atırıq. Amma heç kim heç kimə “gözün üstə qaşın var” demir

Bu qorxunu dəf etmək, demək olar, mümkünsüzdür. Ya gərək özümüzə qalib gələk, ya da meydanı qoyub qaçaq

Qorxunu dəf etməyin yolu həqiqi vəziyyəti dərk etməkdən keçir. Nə qədər qorxulu olsa da, bunları bilmək yerinə düşərdi

Kitab azlığı oxucunu “bukrider”dən uzaqlaşdırır, amma texnologiya ilə tanışlığın olmaması da əslində ölkədə texnoloji proseslərə olan marağın azlığının göstəricisidir

Əgər pula münasibətin doğrudursa, deməli, ən azı həyatda sıxıntı içində yaşamayacaqsan.Puluna nəzarət edən, Azərbaycan manatına müstəqilliyin bir simvolu kimi yanaşan insan kasıbçılığın nə olduğunu bilməz

Şəhərin nəqliyyat probleminin böyük bir hissəsinin həllini üzərinə götürən, bir balaca çörək pulu qazanan insanları niyə cərimələməliyik? Əsəbləri onsuz da gərilən insanlara daha artıq əzab verməyin adı nədir?

Bu günün xanımı plov bişirərkən bir sıra qədim ənənələri pozur, nəticədə plova bənzər bir yemək ortaya gəlir.

Onlara kim baxacaq? Kim qayğı göstərəcək? Sualın dəqiq cavabı yoxdur, deyəsən, qocalar elə qocaların ümidinə qalacaq

Bu şəraitdə rəqabətə davamlı olmaq üçün mətbuat həqiqi və etibarlı məlumat yaymaq xəttini gücləndirməlirdir.

Vaxtilə Əbdürrəhman Vəzirovun “Yoldaş Azərbaycan xalqı, hamam tikin” məşhur ifadəsi lətifəyə çevrildi, amma o, nə qədər haqlı imiş

Çox qəribə vəziyyət yaranır, polisə zəng vurursan, növbədə gözləyirsən, sonra da gəlib çıxmır. Yanından da polis maşınları ötüşür, biri də yaxınlaşmır

Parisdə məşhur fransız bulkalarından kiminsə zəhərləndiyini eşitməmişik. Yanaşma başqadır, kimisə zəhərləmək biznesi itirmək, böyük cərimə olunmaq, məhkəmə çəkişməsinə məruz qalmaq deməkdir.

Təhsil sistemindən narazı olmayan valideyn yoxdur. Kimi məktəbdə istilikdən, kimi yararsız dərsliklərdən, kimi də aybaay toplanan vəsaitdən gileylənir. Uşaqlarımızın qidalanması da düzgün qurulmayıb

Bakıda nəinki belə bir praktika yoxdur, hətta kiminsə belə bir xahişlə müraciət etməyə üzü gəlməz. Yalnız uşaqlı analar çarəsizlikdən hansısa obyektin qapısını döyər, adətən isə bir ağac, ya kol dibi tapıb uşağı oraya apararlar