Azərbaycanda belə bir qədim ənənə olub: insanlar toylarda, ailə məclislərində bir-birinə müxtəlif parçalar hədiyyə edirdilər ki, sonradan onlardan libas tikilsin. Həmin parçaların artıq qalan hissələrini isə atmır, evdə toplayırdılar ki, onlardan al-əlvan sənət nümunələri yaratsınlar.
Mozaika prinsipi əsasında parça hissələrindən hazırlanan qurama sənəti hazırda unudulmaq üzrədir, lakin Qalada yaşayan usta xanımlar bu sənəti nəsildən-nəslə ötürərək yaşatmağa çalışırlar.
Bundan başqa, “İçərişəhər” Dövlət Tarix-Memarlıq Qoruğu İdarəsi və Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyi yanında Dövlət Məşğulluq Xidmətinin təşəbbüsü ilə Qala kəndində qədim sənət növlərindən biri olan quramanın dirçəldilməsi üçün layihə həyata keçirilir.
“Layihə çərçivəsində kəndin yeddi sakini yüksək səviyyəli avadanlıqla təmin olunub. Onlara bizim muzeyimizdə öz məhsullarını yaratmaq üçün yer ayrılıb. Gələcəkdə bu işlərin xüsusi ticarət markası altında satılması planlaşdırılır”, – “İçərişəhər” Muzey Mərkəzinin direktoru Əminə Məlikova belə deyir.
Onun sözlərinə görə, nənələrimiz qurama sənəti ilə lap qədimdən məşğul olublar və bu, yorğan, örtük kimi adi məişət əşyalarının hazırlanmasında onların karına gəlib.
"Bu sərhəd tanımayan sənət növü Azərbaycan xalqının məişət tərzi ilə əlaqədar olaraq ortaya çıxıb. XVIII-XIX əsrlərdə bir qadın vaxtının çox hissəsini evdə keçirir və nadir hallarda çölə-bayıra çıxırmış. Odur ki boş vaxtında hər hansı bir işlə məşğul olmaq istəyirmiş. Azərbaycan qadınları evlərini gözəl əşyalarla bəzəməyi çox sevirlər. Beləliklə, ev sahibəsi qurama vasitəsilə öz daxili aləmini ifadə etmək imkanı tapır”, – deyə Məlikova öz fikirlərini bizimlə bölüşür.
Hazırda bu əl sənəti hər evdə özünə yer tapa biləcək qədər gözəl, orijinal əsərlər yaratmağa imkan verir.
