"“Qəhrəmanlıq salnaməsi” yazı müsabiqəsi isə bunlar arasında xüsusi ilə fərqlənir. Bu vaxta qədər biz bu tədbirləri qələbəyə ümidi qorumaq yolunda keçirirdiksə, bu gün artıq qalib ökənin vətəndaşları kimi bu müsabiqəni təşkil edirik. Vətən yolunda şəhid düşmüş qəhrəmanlarımızı xatırlamaq nə qədər hüznlüdürsə, bir o qədər qürurvericidir. Çünki şəhid və qazilərimiz bizə parlaq bir zəfər əmanət qoydular. Biz bu qələbəni sarsılmaz Dövlət–Xalq–Ordu birliyi ilə qazanmışıq. Vətən müharibəsi bu birliyin nə qədər önəmli olduğunu bizə açıq şəkildə göstərdi”.
“Qalib gələ bilməsəydim, çox üzüləcəkdim. Ancaq heç kimi ittiham etməyəcəkdim. Essedə sadəcə öz həyatımdan yazmışam: İtaliyada magistr təhsilimi yarımçıq qoyub sonra Ağdama yollanmağımdan və çətin də olsa, xoşbəxtlikdən, döyüşlərdən sağ qayıtmağımdan bəhs etmişəm. Bu tipli müsabiqələr mənə və mənim kimi qazi və veteranlara ümid və ilham verir. Əslində, yazımı hansısa mükafat naminə də yazmamışdım. Esseni yazdığım 14 gündə hər dəfə yazdıqca ağlamışam. Yazmışam, yaza bilməmişəm, silmişəm, axırda yenidən yazmışam. Belə bir səmimi etiraf da etməliyəm: qalib olmasaydım, bəlkə də, küsəcəyimə görə ölkədən çıxıb getmək qərarım daha da dəqiqləşəcəkdi. Ancaq indi belə düşünmürəm. Demək, bizə dəyər verən insanlar var. Onlar üçün, bu ölkə üçün çalışmaq, fayda vermək lazımdır”.