İradə Cəlil, Sputnik Azərbaycan
BAKI, 3 avqust — Sputnik. Son zamanlar taksi sürücülərinin başına gələn cinayət halları haqqında tez-tez xəbərlər eşidirik. Bu dəfə sizə həmin cinayətlərdən danışmaqdan uzağam. Məqsədim taksi sürücülüyünün pərdəarxası məqamlarından bəhs etməkdir. Buna görə budəfəki müsahibimi məhz taksi sürücüləri arasından seçdim.
Həmsöhbətim Məzahir Zeynalov uzun illərdir taksi sürücüsü işləyir. Onunla Bakıdan Gəncəyə gedəndə tanış olduq. Yolboyu xeyli söhbət etdik. Haqqında yazı hazırlamaq istədiyimi bildirsəm də, razılaşmadı. Düşündüm ki, bu peşənin çətinliklərindən agah olmaq üçün yolboyu söhbət etməyimiz də kifayət edər.
Söhbətimiz əsnasında öyrəndim ki, Məzahir dayı ömrünün yarıdan çoxunu Rusiyada yaşayıb. Sonra uşaqlarını da götürərək Gəncəyə köçüb: "Azərbaycana gələndən sonra gördüm ki, burada dolanmaq çətindir. Qərar verdim, başladım taksi fəaliyyəti ilə məşğul olmağa. Şükür olsun, qazancım çıxır".
Onun fikrincə, taksi sürücüsü olmaq həm maraqlıdır, həm də təhlükəli. Çünki bu peşə sahibləri yollarda hər cür insanlarla qarşılaşır, müxtəlif xarakterli adamlarla yol yoldaşı olurlar.
Taksi sürücüsü olmağın çətinliklərindən danışan həmsöhbətim onu da vurğuladı ki, uzun illərdir taksiçilik etsə də, böyük təhlükə ilə qarşılaşmayıb. Hər zaman çalışıb ki, bacardığı qədər, tanımadığı insanlar olsa belə, kömək etsin.
Məzahir dayı başına gələn hadisələrdən də danışdı: "Bir dəfə bir qız oturdu maşınıma. Bakıdan rayona gəlməli idi. Bütün yol boyu bir "Jiquli" bizi izlədi, sürücü çalışırdı ki, məni çaşdırsın və maşını saxlayım. Amma mən də peşəkar sürücüyəm. Qızı gətirdim rayona, yaxınlarına zəng edib təhvil verdim. Sonradan məlum oldu ki, həmin gənclər qızı qaçırmaq istəyirmiş. Qızın bu işə öz razılığı olmayıb. Onlar gənc, mən peşəkar sağ-salamat gəlib çatdıq".
Müsahibimizin dediyinə görə, dəfələrlə pulu olmayan sərnişinlərə yardım edib: "Bir də görürsən, kimsə yaxınlaşır ki, "pulum yoxdur, məni rayona apar". Adamın ürəyi dözmür, razılaşır. Bəlkə də elə buna görə heç vaxt boş qalmıram. Müştərilərim çox olur".
"Rayon yerində inamlı sürücü olmaq böyük qürurdur. İnsanlar ailəsini sənə etibar edir ki, "apar Bakıya". Bunu hər adama etmirlər. Gərək elə insan olasan ki, ətrafındakılar sənə etibar eləsinlər" — o danışır.
M.Zeynalovla son zamanlar taksi sürücülərinə qarşı törədilən cinayətlər barəsində də danışdıq. Dediyinə görə, sərnişin maşına oturanda üzünə baxan kimi necə adam olduğunu bilir: "Xoşuma gələn olmayanda götürmürəm. Həm də mən Bakı-Gəncə-Bakı istiqaməti ilə işlədiyim üçün artıq sərnişinlərimi də, demək olar ki, tanıyıram. Buna görə elə qorxularım yoxdur. Amma həyatdır da, insanın başına hər şey gələ bilər".
Yol uzandıqca söhbətimiz daha maraqlı məcraya yönəlirdi. Həmsöhbətim, yadına düşdükcə, başına gələn hadisələrdən, Rusiyada yaşadığı illərdən, erməni qızlarından, Bakıya gəlişindən həyəcanla danışırdı. Arada gülümsəyərək vətənə qayıtdığına görə şükür edirdi.
Xüsusi vurğuladı ki, Rusiyada yaxşı imkanları olmasına baxmayaraq, ömrünün qalan hissəsini doğma vətənində keçirmək üçün geri qayıdıb. Buna görə isə əsla peşman deyil…
