BAKI, 12 iyun — Sputnik. Ötən həftə ölkə üzrə elan edilən iki günlük sərt karantin rejimi göstərdi ki, biz hər şeyə hazırlıqlı, bütün bəlaları dəf etməyə səbatlı insanlarıq. Ötən həftə yaranan unikal situasiya, ictimaiyyəti bir qədər çaşdırsa da, artıq bu problemin kökündən həll edildiyinə inanıram.
Ümid edirəm ki, ötən həftə “Marketlərə Xaç yürüşü” təşkil edən gözəl insanlar, bu həftə bir qədər gözütox davranacaq, yağmaladıqları qənimətlərlə kifayətlənib, karantin günlərində daha təmkinli davranış sərgiləyəcəklər. Sözün düzü, mən insanları qınamaq fikrindən uzağam. İnsanların ilk dəfə qarşılaşdıqları bu situasiya qarşısında xaotik davranması, vəziyyəti düzgün analiz edə bilməməsi normaldır. Heç kəsi araba dolusu çörək aldığı üçün qınamıram.
Qohum-qardaşı, dost-tanışı təmkinli olmağa səsləsəm də, hələ də karantindən əvvəl aldığım siqaretləri çəkirəm. Guya çox vacibmiş kimi, artıqlaması ilə siqaret alıb, evə qapanmışdım. Tərsilkdən heç siqaret çəkməyə həvəsim olmadı, aldığım qutular da göz dağı kimi şkafın bir küncündə qaldı.
Ümid edirəm ki, insanlar artıq tanış vəziyyət qarşısında daha səbrli, daha təmkinli davranacaq, mağazaları xaçlı ordusu kimi yağmalamayacaqlar.
Növbəti sərt karantin rejimi bu həftənin sonu qüvvəyə minir. Təsəvvür edin ki, artıq paytaxt sakinləri marketlərə yox, kitab mağazalarına üz tutub. Ötən həftə aldıqları ərzaq məhsulları ikigünlük karantin müddətində bitmədiyi üçün, artıq vətəndaşımız mənəvi qidaya üz tutmağa, evdə qalacaqları iki gün ərzində kitab oxumağa qərar verib. Bu məqamda arzularımı real hadisə kimi yazmağım, yəqin ki, oxucunu çaşdıracaq. Narahat olmayın, kitab mağazalarına hücum edən yoxdur. Elə əvvəlki sakitlik, əvvəlki hüznlü sükut hökm sürür mağazalarımızda.
Ancaq dünən baş çəkdiyim kitab mağazalarında bekarçılıqdan “milçək qovan” satıcıların qırımından anladım ki, onlar da bizim kimi bu ülvi arzulara inanmağın başını çoxdan buraxıb, təsadüfən, hansısa geyim dükanında gəzib yorulandan sonra, kitab mağazasına “Ərə getməyin 49 qaydası” kitabını vərəqləməyə gələn heysiz gözəllərin suallarına candərdi cavab verməklə baş qatırlar.
Qəribədir ki, insanlarımız maddi tələbatları üçün ölüm-qalım savaşına çıxmağa hazır olsa da, mənəvi olaraq heç bir ehtiyac hiss etmirlər. Müşahidələrimdən belə anladım ki, insanımız karantin günlərində ancaq yeyib-yatmağa, gileylənməyə fürsət tapdı. İnternet istifadəçiləri sosial şəbəkələrdə, youtube və bənzəri platformalarda vaxt öldürdülər. Sosial şəbəkələrdə kitabla, filmlə bağlı paylaşım edən, karantini mütaliə ilə rövnəqləndirən insanlar olduqca az idi.
Adətən kitabı təbliğ edəndə müəyyən qisim adamlar buna sərt reaksiya verir, hətta məni danlayan, qınayanlar da tapılır. Səmimi qəlbdən etiraf edirəm ki, mənim heç kəsə ağıl öyrətmək, öyüd-nəsihət vermək fikirim yoxdur. Bu yazını da özümə, öz daxilimdəki “mənə” xitabən yazmışam.
Qarabağın qapısını açmaq istəyənlərin "Açar"ı: hər azərbaycanlının qəlbi sızlayacaq>>
Özümə bu karantin günlərini mütaliə ilə, film seyr etməklə daha maraqlı etməyi tövsiyə edirəm. Daxilimdəki tənbəl, bivec “mənimi” bu karantin günlərində oxumağa, düşünməyə, təmkinli olmağa səsləyirəm.
İmkan daxilində növbəti ikigünlük karantini minimal ərzaqla keçirərək daha çox oxumağa, film izləməyə vaxt ayıracam.
Sizə tövsiyə verməyə risk etməsəm də yenə də deyim. İmkan olsa, iki günlük sərt karantin rejimini Pərviz Cəbrayılın “Məryəm surəsi”, Rasim Qaracanın “Mənim həyatımı yaz” kitabları ilə daha maraqlı keçirə bilərsiniz. Bir də imkan olsa, internetdən azərbaycanlı rejissor Çingiz Rəsulzadənin “Kuklalar”, Cənubi Koreyalı rejissor Honq-Sanq-soonun “Onun gəldiyi gün” filmlərini axtarıb, tapın və izləyin.
Yenə də, özünüz bilən məsləhətdir. Oxumaq sizi yorursa, sərin bir guşə tapıb doyunca yatın. Oyaq qalıb bekarlıqdan sıxılmaqdansa, yatmaq məsləhətdir…
