Orxan BAHADIRSOY

Kimsə çıxıb müxtəlif şeirlərdən, poemalardan, povest və romanlardan, film və teatr tamaşalarından, rəsm əsərlərindən misal çəkərsə, bunu qəbul etməyəcəyəm.

Bu günlərdə 70 yaşı tamam olan mərhum aktrisa Gülşən Qurbanova 1950-ci ilin 19 dekabrında Bakıda anadan olub. O, Azərbaycanın tanınmış teatr və kino aktyoru, rəngarəng ifaçılığı ilə tanınan

"Mən bu haqda danışmağa başlasam, ciddiyə almayacaqsınız, çünki hər zaman mənim sözlərim şişirdilərək meydana çıxıb"

Əgər vətən anlayışı bizim doğulduğumuz ölkənin sərhədləri ilə yekunlaşırsa, bunun hansısa sevgiyə ünvan olması məntiqin xaricində qalır.

Uzun illərdir ölkədə teatrların fəaliyyəti bütün bəşər tarixində məbəd adlandırılan, ən müqəddəs mədəniyyət ocağı olan teatrı, teatr anlayışını rəzil, biabırçı vəziyyətə salıb.

"Hazırda müxtəlif fəza şirkətlərindən asılıyıq. Onlar nə desə, o da olur. Biz isə Türk Cümhuriyyətləri olaraq birləşib dünyanın ən böyük fəza agentliyini qura bilərik" - Serkan Ulus

Məhz "malı-məli" şəkilçiləri ucbatından bütün tariximiz boyunca dünyaya çıxarmağa nə bir Madonnamız olub, nə də bir Mariya Kürimiz.

Lerik yeganə rayondur ki, burada həftənin bazar günləri bazar işləmir. Yəni bazar işçiləri də bazar günü istirahət edirlər. Amma bazar işçilərinin istirahət vaxtları təkcə bazar günü də deyil

Xidmət sektoru inkişafın güzgüsüdür. Bizim xidmət sektorunun ən böyük problemi laqeydlik və köhnəlikdir. Çünki biz laqeydik və irəliyə getmək istəmirik

Cavid Təvəkkülün fikrincə, hər rejissorun özünün kino anlayışı var və onun ekrana gətirdiyi əsər də öz düşüncə tərzinə uyğun olmalıdır.

Yeni nəsil bizim dişimizlə, dırnağımızla, zülm-zillətlə, müxtəlif mübarizələrlə böyüklərin işğalından fərd-fərd almağa çalışdığımız azadlığı, onlar toplum olaraq yaşaya-yaşaya böyüyəcək və azad gələcək quracaqlar.

Bu türkcədəki "üyə" sözü həm də ürəyimiz bulanarkən çıxardığımız o qəribə səsə bənzəyir. Birliyin bizə yaşatdığı bu ədəbi öyümənin ən gözəl təsviri də ancaq "üyə" ola bilərdi

Madam ki, ölkə əhalisi çoxalır, madam ki, hələ də nəyəsə ümidləri var, yaxud adətlər və dəyərlər gərəyi bu mühitə yeni insanlar gətirməyə özlərini məcbur bilirlər, barı bu uşaqların gələcəyini düşünsünlər.

Əgər mövzu və ideologiya etibarı ilə "La Casa de Papel" serialını hər hansı bir Türkiyə serialı parodiya belə etsəydi, bunun özü bir inqilab sayılacaqdı.

Teatr heç vaxt siyasi olub-olmamaqla qayğılanmayıb, amma siyasət həmişə teatral olmağın dərdini çəkib.