Cəlil Cavanşir

Uşaqlığını yaşaya bilməyənlər uşaqlığını əlindən alan hər şeyə, hər kəsə nifrət edərlər. Bizim nəslin müharibəyə nifrəti, bəlkə də bununla bağlıdır

Türkiyənin sərhədindəki Qafqazı tanımamaq, bu coğrafiyadan xəbərsiz olub, işğalçıya qahmar çıxmaq böyük dəyərlərdən, sülhdən, insanlıqdan, sənətdən danışan birisi üçün utanc olmalıdır.

Ərə getməyi həyat kredosuna çevirən bu "cəhalət mələkləri"nin asanlıqla tora düşməsinə, milyonu havaya sovurmasına ürəkdən gülsəm də, cəhalətin bu qədər yayılmağı məni vətəndaş, qələm adamı kimi çox narahat edir.

Gələcək nəslin təhsili və tərbiyəsi bütün zamanlar üçün ən aktual məsələdir. Xüsusən indiki çağda bu məsələyə ciddi yanaşmaq vacibdir.

Oturub qəmli-qəmli keçib gedən bu fəsilin də arxasınca baxdıq. Halbuki görə biləcəyimiz işlər vardı...

Bir vətəndaş kimi yeganə arzum mənzilbaşına təhlükəsiz və tez çatmaqdır. Mümkünsə, bizi yolda qoymayın.

Xəstəxanlardakı vəziyyət, səhiyyə işçilərinin ağır rejimdə işləməsi digər xəstəliklərlə mübarizə aparanların da həyatını çətinləşdirib. Karantin qaydaları yüngülləşdirilsə də, əslində vəziyyət ağır olaraq qalır.

Toyların, el şənliklərinin qadağan edilməsi böyük bir kültürü iflic vəziyyətinə salıb. Böyük bir industriya çökür və müxtəlif peşə sahibləri bu dağıntıların altında qalırlar.

Qatilləri tapılmadı. Onun qətlə yetirilməsinə görə heç kəs cəza almadı. Burada da qəribə bir simvolika var.

Bizə necə xoşbəxt olmağı öyrətmək istəyənlərə cavabımız bu olsun: “Biz xoşbəxt olmağı sizsiz də bacarırıq!”

İnsanlarımız aqressiyasını və qəzəbini idarə etməyi bacarmalı, əvvəlki kimi mehriban, səxavətli, əliqaçıq olmağı bacarmalıdır. Aqressiya və qəzəb cəmiyyətimiz üçün də, ailəmiz üçün də, ən dəhşətlisi və təhlükəlisi özümüz üçün də zərərlidir

Milli Mətbuat Günü yaxınlaşdıqca həmkarlarımızın həyəcanı da yüksəlir. Təltiflər, fəxri adlar, hədiyyələr yağış kimi yağacaq. Axı 145 il elə belə tarix deyil! Milli Mətbuatın fikir babası Həsən bəy Zərdabi bu günləri görsəydi, yəqin ki, çox sevinərdi…

Bəli, heç bir torpaq, heç bir ərazi insandan daha dəyərli deyil. Ancaq o torpaq parçası sənin dövlətinin, vətəninin işğal olunmuş, əlindən alınmış ərazisidirsə, vəziyyət dəyişir.

Limitli tibbi personal və resurslara malik Azərbaycan kimi ölkələrdə karantin çox ən düzgün çıxış yoludur. Mən sizə xəstə olub sağalacağınıza ümid etməkdənsə, karantində qalıb xəstələnməməyi tövsiyə edirəm

Azərbaycan kinosundan söhbət düşəndə dünya tamaşaçısına cəsarətlə və qürurla təqdim edə biləcəyimiz yeni filmlərimiz yox dərəcəsindədir