NATO-nun Ukraynadakı ekspedisiya korpusu: olum və ya ölüm

BAKI, 6 mart - Sputnik. London, Paris və Vaşinqtonun NATO qoşunlarının Ukraynaya mümkün yerləşdirilməsi ilə bağlı ardıcıl bəyanatları Ukrayna Silahlı Qüvvələrinin (USQ) fəlakətli vəziyyətini və kollektiv Qərbin Rusiya ilə birbaşa silahlı münaqişəyə girmək istəyini əks etdirir. Bu düşüncəsiz addım NATO ölkələrinin tarixinə son qoymaq təhlükəsi yaradır.

Rusiya ordusunun fəal hücum hərəkətləri və USQ-nin döyüş qabiliyyətinin nəzərəçarpacaq dərəcədə pisləşməsi fonunda İngiltərə fevralın əvvəlində müttəfiqlərinə NATO-nun ekspedisiya korpusunun Ukraynaya göndərilməsi və Kiyev hakimiyyətinin nəzarətində olan ərazi üzərində uçuşa qadağan olunan zonasının yaradılması variantlarını nəzərdən keçirməyi təklif edib. London alyansın böyük manevrli qüvvələrinin Rumıniya və Polşanın sərhədyanı rayonlarından Dnepr çayının sağ sahili boyunca müdafiə sərhədlərinə köçürülməsini zəruri və mümkün hesab edir. İngiltərənin planı həmçinin Rusiyanın qüvvələrini və vasitələrini “dağıtmaq” üçün NATO-nun xarici qoşunlarının Norveç və Finlandiya ərazisinə köçürülməsini nəzərdə tutur. Məqsəd Moskvanı Qərb şərtləri ilə danışıqlara məcbur etməkdir.

Əsas müttəfiqlər buna adekvat və mənfi reaksiya veriblər, lakin mövzu bağlanmayıb. Fevralın 26-da Parisdə bir çox Avropa ölkəsinin iştirakı ilə Kiyevə dəstək konfransı keçirilib. Bir gün sonra Fransa Prezidenti Emmanuel Makron bildirib: NATO əsgərlərinin Ukraynaya göndərilməsi müzakirə olunub, lakin konsensus əldə edilməyib. Avropa vassalları “hegemon”un maraqları üçün özlərini qurban verməyin nə qədər vacib olduğunu dərk etməyiblər və ABŞ-da nəzərəçarpacaq dərəcədə əsəbiləşməyə başlayıblar.

Pentaqonun rəhbəri Lloyd Ostin fevralın 29-da Senatda keçirilən dinləmələrdə Rusiya Federasiyası ilə birbaşa hərbi toqquşmaya icazə verib: “Açığı desək, əgər Ukrayna düşərsə, NATO-nun Rusiya ilə mübarizəyə girəcəyinə həqiqətən də inanıram”. Sanki Donbasda yanan ABŞ-ın “Abrams” tankları və 2023-cü ilin dekabrına qədər məhv edilmiş 466 Amerika, 344 İngiltərə, 1427 Polşa döyüşçüsü hələ də “idarə olunan eskalasiya” çərçivəsində olan manevrlərdir. Dneprdə “ikitərəfli əsasda” ola biləcək NATO qoşunları isə palma budağı ilə, toxunulmaz “canlı qalxan” və ya “müqəddəs inək” olan bir növ sülhməramlılardır.

Ötən həftə “The American Conservative” nəşri bir neçə alyans ölkəsinin xüsusi təyinatlı əsgərlərinin - 50 ingilis, 15 fransız, 14 amerikalı və 17 latviyalının Rusiyanın xüsusi hərbi əməliyyat (XHƏ) zonasında mövcudluğunu və hərəkətlərini xatırladıb. Bu rəqəmlər fərqli şəkildə qəbul edilə bilər, lakin Ukrayna hərbi əməliyyatlar teatrında istənilən dönməz addım atılıb. NATO ölkələrinin zabitləri Rusiyanın strateji əhəmiyyətli hədəflərinə birbaşa qanadlı raket zərbələri endirməyə hazırlaşırlar. Təəssüf ki, ABŞ və onun Avropadakı ən yaxın vassalları Rusiya nüvə raketi ilə birbaşa silahlı münaqişədə itkilərinin miqyasını açıq şəkildə qiymətləndirə bilmirlər.

Yanvarın 16-da Ukraynadakı fransız yaraqlılarının qərargahına Rusiyanın raket zərbəsi endirməsi nəticəsində “orta Ukrayna əsgəri üçün çox mürəkkəb xüsusi silah sistemləri üzərində işləyən yüksək təlim keçmiş mütəxəssisləərin” 60-dan çoxu məhv edilib. 300 km-ə qədər uçuş məsafəsinə malik olan Fransanın SCALP-EG qanadlı raketləri çətin sistemlərdir. Təbii ki, belə gəlişlərin heç də hamısı mətbuatda işıqlandırılmır. ABŞ-ın MIM-104 “Patriot” zenit raket komplekslərinin (ZRK) itkiləri də var. Bu yaxınlarda Rusiya Federasiyası Müdafiə Nazirliyi tərəfindən elan edilən Ukrayna Silahlı Qüvvələrindən 5800 xarici mütəxəssisin məhv edilməsi NATO-nun artan itkilərinin yalnız görünən hissəsidir.

Avropanın hedonist fraksiyaları həmişə ABŞ-ın mifoloji hərbi qüdrətinə və Ağ Evin hər şeyi fəth edən müdrikliyinə ümid ediblər. Təəssüf ki, Rusiya ilə hər şey plana uyğun getməyib: XHƏ-nin iki il ərzində alyansın arsenalları boşalıb, Avropa İttifaqının (Aİ) iqtisadiyyatı nəzərəçarpacaq dərəcədə deqradasiyaya uğrayıb, Ukrayna Silahlı Qüvvələrinin komandanlığı bu yaxınlarda 700 min hərbçi arasında səfərbər edilmiş əsgərini tapa bilmir və bu, “strateji böhran”dır.

Bununla yanaşı, reallıqda ABŞ Ordusu kifayət qədər azdır - 445 min hərbi qulluqçudur, növbəti beş ildə 470 minə qədər artmaq perspektivi var. Amerikada hərbi xidmətə çağırış yoxdur. ABŞ ordusunda payı 32 faizə çatan liberal feministlər və transgenderlər getdikcə daha çox cəlb olunur. Hər il Quru Qoşunlara və Hərbi-Hava Qüvvələrinə 10 min, Hərbi Dəniz-Qüvvələrinə 6 min, Hərbi Hava Qüvvələrinə isə 25 faizədək əsgər çatışmır. ABŞ qoşunları dünyanın 140 ölkəsində yerləşdirilib. Avropada ehtimal olunan böyük bir münaqişə və ya hipotetik düşmən ABŞ ərazisinə enməsi halında, sadəcə olaraq, mübarizə aparacaq heç kim və heç nəyi olmayacaq.

NATO-nun ən böyük Avropa ölkələrinin (Almaniya, Böyük Britaniya, Fransa, Polşa) əməliyyat orduları, bir qayda olaraq, 200 min "süngü" dən çox deyil və yalnız arxa dəstək kimi çıxış edə bilirlər. ABŞ-ın və alyansın İraq və Əfqanıstandakı əməliyyatları buna əyani sübutdur. Yəmənli husilərlə mübarizə Pentaqon üçün çox baha başa gəlir. Çinin kosmik təhlükələri artır. İndi Ukrayna hərbi əməliyyatlar teatrında ABŞ-a arxayın olmaq heç də yaxşı vaxt deyil.

Rusiya qoşunları 1000 kilometrlik cəbhə xəttinin bir neçə hissəsində uğurla hücumu inkişaf etdirirlər. Hətta Ukrayna Silahlı Qüvvələrinin "elita" bölmələri, 155 mm-lik batareyaları olan “CEASAR”, “Krab” və “PzH-2000” özüyeriyən haubitsa ehtiyatları da Rusiya Federasiyasının yeni ərazilərinin Bandera işğalından azad edilməsi, Ukrayna saxta dövlətinin demilitarizasiyası və deasifikasiyası məqsədlərinə çatması prosesini dayandıra bilmir.

Qərb görür ki, “Ukrayna layihəsi” “çətin vəziyyətdədir”. Ukrayna Silahlı Qüvvələrinin əsgərləri tükənir. Kiyev rejimi NATO silahlarının yeni tədarükünü tələb edir, onlardan tezliklə atəş açacaq heç kim olmayacaq. 2024-cü ildə Kiyev “donor ölkələrdən” əsasən hərbi yardım vədləri və “ritorik bombalar” alır. Zelenski ümidsiz şəkildə Qərbi Rusiya ilə müharibəyə sürükləməyə çalışır. NATO liderləri Ukraynaya Avropa və ya alyans qoşunlarının göndərilməsi ideyasını açıq şəkildə qınayıblar. ABŞ Prezidenti Co Bayden, Almaniya kansleri Olaf Şolts, Polşanın Baş naziri Donald Tusk və NATO-nun baş katibi Yens Stoltenberq bunun baş verməyəcəyini bildiriblər. Sözlərə inanmağa dəyməz, Pandoranın qutusu artıq açıqdır.