Viktor Maraxovski, RİA novosti
Dünyanın ən çox nifrət olunan tibb işçilərindən biri olan ABŞ Milli Allergik və infeksion xəstəliklər institutunun direktoru Entoni Fauçi adı qalmaqalda hallanır. Fauçiyə prinsipcə antikovid tədbirlərinə görə nifrət edirlər — lakin bu halda o, heyvanlara qarşı işgəncəyə görə tənqid atəşinə tutulub.
Yox, heç belə də deyil. Kiçik, məsum küçüklərə qarşı işgəncəyə görə.
Mövzunu işıqlandıran resurslar bildirirlər ki, KİV-də yayılan məlumata əsasən, "Fauçinin Sağlamlıq institutunun bölməsi tərəfindən razılıq verilmiş testlərdə (bəzi mənbələrin məlumatına görə, testlər xaricdə, Tunisdə keçirilib - V.M.) eksperimentçilər biqley küçüklərinə dərman verərək onların başlarını ac, yoluxmuş moskitlər olan qəfəslərə soxublar".
ABŞ Konqresinin iyirmi dörd üzvü həkimi və onun başçılıq etdiyi institutu dərhal işgəncələtə son qoymağa çağırıblar, işə dair təhqiqat başlamaq üzrədir.
İctimaiyyət vergi ödəyicilərinin 1,7 milyon dollarının 44 küçük üzərində təhqirlərə xərclənməsindən qəzəblənib. Onlara eksperimental, yoxlanılmamış (!) dərmanlar verilib, üstəlik onlar öldürülüb, yarılıb və təhqiq olunub.
...Burada nəyi qeyd etmək lazımdır.
Birincisi, bütün bunlar "bizdən heç də çox uzaqda deyil". Avropanın hətta karbohidratsız donaraq və özünün superyeni gündəminin yalançı mahiyyətini aşkar şəkildə sübut edərək Rusiyaya qarşı irəli sürdüyü karbohidrat tələbləri kimi, qabaqcıl bəşəriyyət eyni zəmlə istənilən məhsula və istənilən təcrübəyə qarşı "heyvan" tələblərini də irəli sürür.
Nəticədə biz oxuyuruq: "Rusiya biznesi Avropada problemlərlə üzləşir: yerli reteylerlər piştaxtaya RF oyuncaqlarını qoymaqdan imtina edirlər, çünki AİB-də nizamlamada məhsulun mütləq heyvanlar üzərində təcrübədən keçirilməsi tələbi var" — və oyuncaq istehsalçıları "zooşiza"ya görə özlərini suda batırmağa məcburdurlar və qeyri-ixtiyari olaraq onun tələblərinə Avrasiya iqtisadi komissiyası qarşısında lobbiçilik edirlər.
Bu, yeri gəlmişkən, həcm baxımdan kiçik, lakin çox qeyri-tolerant, nüfuzlu və ardıcıl azlığın zəncirvari reaksiyaya başlaya və bütün tərəflərə domino effekti yaşada və nəticədə dünyanı öz zövqünə uyğun dəyişə və sındıra biləcəyinin əla nümunəsidir.
İkincisi, heyvanlar üzərində eksperimentləri qadağan etmək tələbi məhz mahiyyətin göründüyü kimi olmadığı haldır - o tamamilə əks bir şeydir.
Heyvanlar üzərində təcrübə keçirirlər: a) gələcək bioloqları, tibb işçilərini və veterinarları öyrədərək, b) gələcəkdə insanlarla təmasda olacaq yeni məhsulu sınaqdan keçirəndə.
"İşgəncələri/təhqirləri/qətlləri" ləğv etməyi tələb edənlər, əslində iki sadə tezisin üzərində dayanırlar:
а) təlim və təcrübəni kompüter modellərində, süni maddələrdən olan modellərdə, sınaq borusunda hüceyrələrdə;
б) təcrübəni razılığını verənlərin üzərində keçirmək olar, — bu isə yalnız insanlardır.
Əslində kompüter modellərində, əlbəttə, canlı məxluqlara dair dəqiq heç nəyi keçirmək olmaz. İstənilən canlı məxluq modeli yalnız onu atomadək təkrarladığı halda adekvatdır, — əks halda sxemlər həmişə mühüm bir şeyi buraxa bilərlər. Hüceyrələr təbii ki, orqanizmdən götürülüblər və tam mənzərəni vermirlər.
Lakin əsas başqa şeydir. Alimlərin xəyali sadizminə qarşı heyvanları müdafiə edən dovşanlar və küçüklərin arxasında tamamilə başqa ideyanın ötürülməsi dayanır.
Hansısa kosmetika şirkətləri özlərini fəxrlə eksperiment dovşanlarının qoruyucuları kimi reklam edirlər (xüsusən Rusiyanın ağıl cəhətdən axsayan kütləsi qarşısında yaxşı alınır). Bu günlərdə, populyar şəbəkə mağazalarından birində olarkən mən satıcıdan (daha doğrusu, beycikində yazıldığı kimi "komandanın liderindən") niyə mənə verilən malın üzərində heyvanlar üzərində təcrübə ilə mübarizə aparmaq barədə broşür olduğunu soruşdum.
— Bu təbliğat deyil, sadəcə bizim şirkətimiz heyvanlar üzərində təcrübələrə qadağanı dəstəkləyir. Çünki onlar öz razılıqlarını vermirlər.
— Yəni, insanlar üzərində eksperiment etmək lazımdır? — mən dəqiqləşdirdim.
— İnsanlar öz razılıqlarını verə bilərlər.
— Lakin axı onları bunu yaxşı günlərindən etmirlər. Bunu onsuz da həyatdan zərbə almış ən bədbəxt və yoxsul adamlar edirlər. — mən xatırlatdım. — Lakin onlar yenə də insanlardan yaxşıdırlar.
— Nə ilə yaxşıdırlar? — dükanın komandasının lideri güldü.
Bu məqamı anlamaq çox mühümdür.
İstənilən heyvanı istənilən sistemli insan zorakılığından (mən indi cinayət işi sayılan fərdi sadizmdən danışmıram) müdafiə edən istənilən müdafiəçi ilə söhbətdə birinci və ya onuncu dəqiqədə siz mütləq belə bir faktla qarşılaşacaqsınız: həmsöhbətiniz əgər insanlara prinsipcə nifrət etmirsə belə, yüz faiz onları heyvanlardan pis hesab etmir.
Və bu qaydadan istisna yoxdur.
Yəni, Heyvanlar üzərində sınaqdan keçirilməmiş şərti kosmetikanı alanda bizim çox da zəngin olmayan ölkəmizin vətəndaşları son nəticə olaraq böyük ehtimalla digər ən kasıb və ya bədbəxtliyə düçar olmuş vətəndaşlarımızın təcrübə dovşanı, donuz və küçüyü olması üçün ödəniş edirlər. Dərhal yox, gələcəkdə - "könüllü razı olmağa" məcbur olacaqları, yazıq dovşanları müdafiə etmiş və insanlıqları ilə fəxr edən intellektual günahsız istehlakçıların olacağı gələcəkdə.
Çünki heyvanlara əzab vermək olmaz, insanlara isə olar.
...Ən dəhşətlisi odur ki, bu insanlıq sayılır, lakin əslində praktiki anlamda bu insana nifrətdir.
İş ondadır ki, insanlar heyvanlardan yaxşıdırlar.
İnsanların daha pis olduğunu sayanlar ya könüllü və şəxsən heyvanları eksperiment aparanların masalarında əvəz etməlidirlər, ya da ikiüzlülük etməyə son qoyaraq sadəcə insanlığa nifrət etdiklərini boyunlarına almalıdırlar.