Ukrayna ilə sərhədə yaxın magistralda Rusiya hərbi texnikası koloniyası - Sputnik Azərbaycan, 1920, 28.02.2022
RF-in Donbasın müdafiəsi üzrə xüsusi əməliyyatı
Rusiya Prezidenti Vladimir Putin 2022-ci il fevralın 24-də rusiyalılara müraciətdə "Donbasda xüsusi əməliyyat keçirilməsi" barədə qərar qəbul etdiyini bildirib.

Makronun Putinə zəngləri Avropanın son ümididir

© Sputnik / Alexei DruzhininVladimir Putin və Emmanuel Makron, arxiv şəkli
Vladimir Putin və Emmanuel Makron, arxiv şəkli - Sputnik Azərbaycan, 1920, 31.03.2022
Abunə olmaq
Geosiyasi böhranın hazırkı dövrünün məsuliyyətindən danışarkən, mətbuat getdikcə buna səbəb olan hadisələri xatırlamağa məcbur olur.
Robert Rojdestvenskinin "Mənə zəng et" mahnısının sözləri agıllı anonimin gülməli klipinə müraciətdir. Müəllif dövlət işlərindən və geosiyasətlə bağlı yorğunluğunu etiraf edən yorğun Fransa prezidentinin fotosunu götürüb və üzərinə məhşur melodiyanı əlavə edib.
Putinlə Makron arasında bu ərəfədə baş verən yeni söhbəti - Rusiya liderinin Ukraynadakı geosiyasi böhranın indiki mərhələsində həqiqətən nə baş verdiyini əsas Avropa qulaqlarına çatdırmaq üçün növbəti cəhdidir.
Yavaş-yavaş, çox tədricən olsada, Rusiyanın mövqeyi avropalıların qulaqlarına düzgün çatır.
Nüfuzlu IFOP-un keçirdiyi ən son rəy sorğularından birində Fransa sakinlərinin yarıdan bir qədər çoxu xüsusi əməliyyat zamanı Rusiyanın irəli sürdüyü ən azı bir arqumentə etibar edir.
Bəli, etimad haqqında tezis, sosioloqlar tərəfindən mümkün qədər ört-basdır edilsə də, hazırkı Avropa gündəmində əhəmiyyətli məsələlərdən birinə çevrilir.
Yüksək rütbəli məmurların əmin etməyə çalışdıqları mövqenin "bir və bölünməz" olduğuna dair daha bir sübut, keçmiş kadr kəşfiyyatçısı və Yaxın Şərq üzrə mütəxəssis, hazırda isə nüfuzlu siyasətçi Erik Denesenin şərhidir. Denese, çəkinmədən və ya sözlər arxasında gizlənmədən ümumAvropa təhlükəsizlik böhranının hazırkı gərginləşməsini xarakterizə etməyi xahiş etdikdə, deyib ki, "mövcud vəziyyəti Zelenski hökumətinin özü yaradıb" və indiki anı izləyənlərin bunu qəbul etməsinin və görməsinin vaxtı yetişib.
"Biz yalnız bir diskurs eşidirik və "manixey" adlandırıla biləcək diqqəti yetiririk", - deyə mütəxəssis yekunlaşdırıb.
Denesenin sözləri səslənən şərhlərin ilk və əlbəttə ki, sonuncusu deyil. Hətta guya haqlı olduqlarına sonsuz arxayın olan Avropa mediası da bu gün ayaqda qalmaq və tamaşaçılarının bir hissəsini itirməmək istəsələr, öz oxucuları və izləyiciləri üçün kətanı sırf ağ-qara rəngdə boyaya bilməzlər.
Düzdür, ehtiyacı ilk olaraq hiss edənlər jurnalistlər deyil, siyasətçilərin özləri idi.
Baydenin Polşaya səfəri zamanı Rusiya prezidentinə qarşı təhqiramiz hücumundan sonra həm Yelisey sarayı, həm də Almaniya federal kanslerinin ofisi dərhal Ağ Evin hazırkı sahibinin seçdiyi ton, qlossari və təqdimat tərzi ilə razılaşmadıqlarını bildiriblər.
Geosiyasi böhranın hazırkı dövrünün məsuliyyətindən danışarkən, mətbuat getdikcə buna səbəb olan hadisələri xatırlamağa məcbur olur.
Faktlar isə inadkar bir şeydir və hətta bəzən yalnız mətbuata icazə verilən səthdə olanlara təsir edir, yenə də media bunu şüurlu şəkildə etmək istəməsə də, başqa şeylərlə yanaşı, hər şeyin hansı fonda baş verdiyini təsvir etməyə məcburdurlar.
Bununla belə, media şüurlu şəkildə istəməsə də, başqa şeylərlə yanaşı, hər şeyin hansı fonda baş verdiyini təsvir etməyə məcburdur.
Minsk sazişlərinin hazırlanması və imzalanması zamanı həmin Fransanın vasitəçilik tarixindən bəhs edərkən mətbuat özü də bilmədən xəbər verdi ki (təsadüfən və ya qəsdən, biz mühakimə və mübahisə etməyəcəyik), məsələn, hələ 2018-ci ildə Parisdəki məmurlar üçün Krımla bağlı məsələ "demək olar, bağlanıb".
Bəli, təbii ki, bir sıra mətbuat orqanlarında yarımadanı "Rusiya tərəfindən zəbt edilmiş" adlandırmaqda davam edirlər, ancaq bu, necə deyərlər, medianın gündəmidir.
Bu, o zaman qərarların qəbul edildiyi siyasidən fərqlənir. Bəzən diametral olaraq.
Bu gün xatırlamağın mənası olan ikinci amil indiki anın konyukturası deyil. Və bununla bağlı xal qazanmaq istəyi haqqında deyil.
Bu gün xatırlamağın mənası olan ikinci amil indiki anın vəziyyəti deyil. Və bununla bağlı xal qazanmaq istəyi haqqında deyil.
Getdikcə daha çox üzə çıxan bu ikinci amil avropalı siyasətçilərin özlərinin bütün gücləri ilə nə qitənin tarixini, nə də coğrafiyasını dəyişdirmək iqtidarında olmadıqlarını anlamaqdır.
Və təbii ki, əgər ilk vaxtlar tətbiq etdikləri sanksiyaların öz iqtisadiyyatlarına təsir etməyəcəyinə inanırdılarsa, indi bunun əksinin reallaşması demək olar ki, üstünlük təşkil edir.
Bir ay əvvəl onlar durğunluğun mümkünlüyündən danışırdılar, sonra - bir az daha açıq desək - staqflyasiya riskini qeyd etdilər (əlbəttə ki, işsizliyin artmasına səbəb olan iqtisadi tənəzzül həm də pul vahidinin ucuzlaşması ilə müşayiət olunur), indi ən uzaqgörən texnokratlar artıq qitənin iqtisadiyyatının sadəcə olaraq idarəolunmaz zirvəyə düşə biləcəyini bəyan etməyə müvəffəq olublar.
Və böhranın miqyası Avropanın İkinci Dünya Müharibəsinin bitməsindən sonra yaşadıqları ilə kifayət qədər müqayisə oluna bilər.
Makronun bundan xəbəri varmı?
Bilməyə bilməz.
Hadisələrin belə neqativ ssenari üzrə inkişafının onu - bir siyasətçi kimi ilk növbədə necə təhdid etdiyini başa düşürmü?
Bir sıra ümumi tətillərdən və "sarı jiletlilər" hərəkatından sonra, pandemiyanın və bununla bağlı lokdaunların iqtisadiyyata vurduğu ziyandan sonra onun anlamamağa haqqı yoxdur.
Makron (əslində, Almaniya kansleri də bunu başa düşməyə bilməz) Aİ-nin bütün büdcə siyasətinin darma-dağın olmasına və artıq başlayan sanksiyalar yanğını zamanı avrozona ölkələrinin elan edilmiş maliyyə intizamının bütün postulatlarının yanacağını başa düşməyə bilməz.
Fransa hakimiyyət enerji qiymətləri qalxmasa belə, onların tabeliyində olan əhalinin sürətlə yoxsullaşdığını görməyə bilməz (yaxşı, getdikcə yoxsullaşır, nəticədə pul xərcləmək qabiliyyətini itirir).
Bu bazar iqtisadiyyatında dünyada yeddinci (yaxşı, indiyə qədər) yerdə olan Fransa hakimiyyəti bilməyə bilməz ki, insanlar üçün pul çatışmazlığı faktiki olaraq məhz bu iqtisadiyyatın hökmüdür, çünki onun əsasını istehsal deyil, istehlak təşkil edir (çoxdan Çinə və Asiyanın digər ölkələrinə köçürülüb).
Əlbəttə ki, mətbuat üçün "insan hüquqlarına riayət olunmasının" zəruriliyi barədə bəyanatlar verilir, bütün tələb olunan narahatlıq ifadə edilir, Fransanın özü, habelə Yunanıstan və Türkiyə tərəfindən veriləcək humanitar dəhlizlərin yaradılmasına zəmanət verməyə çağırışlar da səslənir.
Və yəqin ki, kimsə belə diplomatik demarşın mümkünlüyünə inanır.
Əslində, Fransa liderinin diplomatik fəaliyyəti həssaslıq üzərində deyil, praqmatizmə əsaslanır. O, həm tarixi, həm də coğrafiyanı kifayət qədər yaxşı bildiyinə görə, onun hazırkı səylərinin gələcəkdə Fransaya bir başlanğıc verə biləcəyəni çox yaxşı başa düşür. İqtisadi və siyasi, əgər böhranın qarşısını ala bilməsələr, mövcud geosiyasi problemlərin həllinə rəhbərlik etməyə imkan verir.
Problemlər - nə qədər uzaq olarsa, bir o qədər çox və daha dərin olur - kontinental Avropa asılı olmadan həll etməli olcaq. Onların anqlosakson müttəfiqlərinə və mantralarına baxmadan.
Eyni zamanda, kontinental Avropa öz iqtisadiyyatını ventilyator aparatına qoşmalı olacaq. Demək olar ki, əsl mənada.
Bununla yanaşı, eyni Avropa unuta bilməz ki, bu şahmat oyununda demək olar ki, bütün dəlillər, yeni Avropa təhlükəsizlik şifrələrinin bütün açarları və iqtisadiyyatının nəfəs almasına və fəaliyyət göstərməsinə imkan verən bütün tumblerlər "gözəllərin" xoşuna gəlsə də, gəlməsə də, bu gün Moskvanın əlindədir.
Digər maraqlı xəbərləri həmçinin Sputnik Azərbaycan-ın Teleqram kanalından izləyin.
Xəbər lenti
0